කඩඉමක පිය සටහන්..

මම දන්නෙ නෑ මේ කොතන වූ පිය සටහනක් ද කියල....
සමහරවිට අවසානයක.....
සමහරවිට වෙනත් ගමනක ආරම්භය වෙන්නත් බැරි නෑ...
අනිත් අතට ගමනක් අතර තියන මගසලකුණු වෙන්න බැරිත් නෑ...
ඉතින් දන්නවනේ.... මගසලකුණු වලින් ගමනේ ස්භාවයත් යම් තරමකින් කියවෙනව කියලා.. (හැබැයි ඒක අනිවාර්යය නෑ..)....
එහෙවු වූ කඩඉමක තීරණාත්මක පියවරක්.....

"
  මෙය තවත් එක් නිමේෂයක්ද ?
       මා නොදනිමි
  පෙරදා කදුළු කැට
      කොපුල් තෙත් කරද්දී.......
  අසන්නට හඩන්නට කෙනෙකු විය මා අසල
     අහෝ අද....
   මහ සයුර මෙන්
      කඩා හැලුනද
  දෙනෙත දෙසවත් නොබලා
      ඉවත යන්නේ
  මා නුරුස්සා නිසාවෙන්දෝ
      අත්වැල් පටලවාගෙන සිනා පෑ ඒ සමය
  ඔබ ‍රැගෙන යන්න...
     සුපිපි පියුමෙන් පෙති හකුලා
  පවු සමා කරගනිමි වූ වරදට
      ආත්මයක් ආත්මයක් පාසා
  යශෝධරාවක් වී ඔබ පතන්නට.......
"

පෙර මෙන්  පැහැදිලි අත් අකුරු නොවුවත්...
වදන් වල ගැලපීම තත් ලෙසටම නොමැති වුවත්...
ඇගේ ඒ මොහොත තුල මා කෙසේ නම් ජීවත් වෙම්ද?
ස්ත්‍රී වූ ඈ කෙසේ නම් මෙය දරාගන්නද?
මගේ හදවත මෙවන් මොහොතක දී පවා දැඩි නම් ඒ වීරකමක් හෝ පුරුෂාර්ථ ස්භාවයක් නොව නිවට කමකි..